Zagórz jest miastem w województwie podkarpackim, w powiecie sanockim, siedzibą gminy miejsko-wiejskiej Zagórz. Leży w pobliżu ujścia Osławy do Sanu, na Pogórzu Bukowskim.
Wieś została założona w XIV wieku. W 1343 roku była tutaj kaplica filialna parafii w Porażu. Pierwsze wzmianki wspominają o osadzie o nazwie Sagorsze, Sogorsch. W 1412 roku Zagórz należał do Mikołaja z Tarnawy. W 1490 roku miejscowość przez krótki czas była własnością Piotra Kmity z Wiśnicza starosty spiskiego. Później znowu powróciła do Tarnawskich. Była ich własnością aż do początku XVII wieku. Ostatnim właścicielem Zagórza z rodu Tarnawskich był chorąży sanocki - Stanisław. Na początku XVII wieku Zagórz był w posiadaniu Stadnickich. W 1710 roku hrabia Jan Adam Stadnicki wojewoda wołyński, wybudował obronny klasztor-twierdzę ojców Karmelitów. Od 1713 roku był tu również klasztor szpital dla inwalidów wojennych.
W połowie XIX wieku właścicielami posiadłości Zagórz byli Wincenty i Magdalena Rylscy. W 1872 roku w Zagórzu wybudowano linię kolejową. Dwa lata później została tutaj otwarta Pierwsza Węgiersko-Galicyjska Kolej Żelazna z Przemyśla - przez Zagórz - do Budapesztu. W 1884 roku oddano do użytku CK Galicyjską Kolej Transwersalną z miejscowości Stróże do Nowego Zagórza. Miejscowość została przyłączona do tak zwanej Kolei Karola Ludwika (z Krakowa do Lwowa). W związku z tym w Zagórzu powstało osiedle kolejarskie. Był to węzeł kolejarski o bardzo dużym znaczeniu.
Zajmujemy się wywozem odpadów pobudowlanych, w tym gruzu Zagórz.